Wypinacze, czyli wodza pomocnicza może być skórzana lub parciana, a czambon (gog - nieco lepsza wersja) skórzano - parciany lub gumowy. Istnieją też specjalistyczne systemy do lonżowania wykonane z miękkich, grubych sznurów.
W profesjonalnym budowaniu mięśni konia na lonży stosuje się pasy do lonżowania, które mogą być parciane lub skórzane i często podbite miękkimi poduszkami lub futrem (sztucznym i naturalnym). Zaopatrzone są w metalowe pierścienie, do których mocuje się wodze pomocnicze.
Lonżowanie powinno odbywać się na odpowiednio przygotowanym podłożu, a w przypadku młodych koni - ze względów bezpieczeństwa -na terenie ogrodzonym, np. na tzw. lonżowniku.
Koń może być lonżowany na ogłowiu (konie na rekonwalescencji, pełne energii) lub na kantarze (konie doświadczone i spokojne).
Profesjonalne lonżowanie buduje mięśnie konia, rozluźnia przed jazdą oraz powinno służyć nauce stawiania pierwszych kroków w jeździe konnej.
Lonżowanie jest też podstawową pracą z koniem w konkurencji woltyżerki, do której konie są specjalnie wybierane i trenowane.
Praca na lonży jest tak samo wyczerpująca dla konia jak trening pod siodłem, dlatego nie powinna przekraczać 30 - 40 minut we wszystkich 3 chodach (stęp, kłus, galop).